We komen al goed optijd aan in het UZ, 8.20h. Eerste testen zijn goed, allez ja, gek dat zijn gewicht toch zo goed is, 15.9 kg, het eten is deze week ietske beter gegaan, maar dat werd tijd!! Eergisteren had hij zo'n bibber in handen dat het hoogtijd werd om eens fatsoenlijk te eten!
Eenmaal op de kamer gaat Ties weer fijn mee naar de muziektherapie, ondertussen blijf ik met m'n kleine meid op de kamer, ik hoor een gehuil in de gangen, een tienermeisje wat bijna smeekt om te stoppen, alles doet haar pijn, ik zie ook dat ze been-prothesen heeft. Pf, ik moet echt moeite doen om niet te huilen, soms gaat dat goed, maar vandaag lukt het me absoluut niet om ze te bedwingen... manman, wat een ellende hier op deze afdeling! :o(
Om 11.30 zijn ze er weer met de zakjes, 15 minuutjes vincristine, 15' vocht, 1 uurke de carboplatin en dan 24 vocht.
Waren we al maar eens een 1.5 jaar later..
30 december,
vannacht ging vrij goed, een paar keertjes wakker geworden en geslapen tot 9 uur. Ties is wat slapjes en suf, maar met wat medicatie zal het wat beter gaan. veel eet hij niet, een hapje of 2 van z'n boterham, smiddag eet hij iets beter (blijkbaar lust hij wel rijst, maja daar zit niet veel smaak in he)
Om 13uur mag het infuus weg, ondertussen heeft (super)papa het valieske al terug ingeladen. Ze doen nog een bloedtest en als die goed is mogen ze naar huis.. bij deze wordt de reis naar Bocholt om 13.30 ingezet.
Als ik terug kom van't werk zit Ties al met zijn pyamaatje aan in de zetel naar tik-tak te kijken, zijn oogjes hangen op half 7, nog een knuffeltje voor mama en papa, en dan weer terug tijd om te gaan slapen.
Beste Els,
BeantwoordenVerwijderenGoed dat Ties zijn bloedwaarden weer goed zijn. Hopelijk hebben jullie een beetje van Kertmis kunnen genieten.
Als ik je verhaal lees, krijg ik krop in mijn keel en weet ik niet wat ik moet schrijven om je op te beuren. Daar wordt je idd niet vrolijk van die ellende. Soms denk ik , kan ik maar eens even de pijn en het verdriet van jullie schouders afnemen, dat je weer veel kracht en moed kan opbouwen om verder te gaan.
Komop meid, na regen komt er altijd zonneschijn!!
We duimen voor jullie!!
Caroline
Hoi Els,
BeantwoordenVerwijderenIdd wat Caroline schrijft is volledig waar, als je het leest dan moet je zelf slikken en wou je dat je eens de last van je schouders kon nemen. Maar helaas dit gaat niet, maar weet meid dat we er allemaal voor jullie zijn en mocht je eens een traan laten in ons bijzijn, ook wij hebben een schouder en die mag je lenen.
Maak er toch een fijn oud en nieuw van en geniet lekker met je gezinnetje.
Kop op alles komt goed
xx
Karian
Hoi Els,
BeantwoordenVerwijderenik heb net je blog ontdekt via Linda. Wat erg wat jullie doormaken. We hebben zelf met Ferre 1 dagje doorgebracht op die afdeling, en dat is daar verschrikkelijk! Ik hoop echt dat alles snel in orde gaat komen voor jullie! En hij is een fantastisch dapper ventje!
Groetjes Kim