Gisteravond hebben we Ties wat langer wakker gehouden zodat hij vanochtend wat langer zou slapen! We moeten om 13uur in het ziekenhuis zijn en om 15uur is de MRI gepland, NUCHTER!(vandaar dat we hem zolang mogelijk wilde laten slapen..)
Maar veel maakt het niet uit, ik denk dat hij om de 10 minuten naar eten of drinken vroeg! Ik had zijn tut en beer meegenomen, lang leve de tut!!
Om 14uur komen ze ons al halen om naar de voorbereidende zaal te gaan, daar wachten we dus nog een uur.
En maar wachten... en ohwee, niet in de camera willen kijken :o)
Om 14.50 mogen we naar de anesthesist. Dat is in een kamertje om de hoek bij de wachtruimte. Normaal mag er maar 1 ouder mee, maar deze keer lieten ze ons allebei binnen??
Anesthesist zei tegen Ties; Gaan we een beetje slapen?? Waarop Ties; NEE, nie slape!! Drinke!!!
Terwijl ze het melkachtig goedje inspuiten valt zijn tut uit z'n mondje en draaien z'n ogen weg... Ik wil lachen en huilen tegelijk...
Om 15uur gaan Kristof en ik wat eten in het cafetaria, we zijn solidair geweest met Ties en maar niet gegeten :o/
Een uur en 10 minuten later horen we Ties al huilen als ze hem terug naar de zaal brengen, hij wil dan absoluut niet meer in het bedje liggen! Als we bij hem komen krijg ik van een verpleger een spuitje met daarin zijn pasgetrokke tandje (net alsof ik daar blij mee ging zijn!!!!!)
Als we na een 20 minuutjes terug op de pediatrie zijn mag hij een boterhammetje eten en wat drinken (nu vind hij de korstje ineens wél lekker :o))
En dan krijgen we een lachje
ongelofelijk veel respect voor jullie xxx
BeantwoordenVerwijderen